【WEEK10〜11】人生初の空想作文 (delayed)

WEEK10-11 ที่ผ่านมาได้ฝึกใช้บทพรรณนาแต่งเรื่อง （空想作文）
มาอัพดีเลย์มาก เพราะคิด Content บล็อกไม่ออก (เลยดอง) ค่ะ แหะๆ

http://www.imgrum.org/user/mojiji2014/1037608180/653431347279410770_1037608180

รอบแรกเขียนเรื่องผี（怪談）ส่งไปค่ะ อ.ให้แก้จากโจทย์ที่ยังเขียนได้ไม่ดี

ไม่รู้แก้ใหม่แล้วดีขึ้นไหม...

เวลาเขียนน้อยไปนิด สารภาพว่าส่งไปแบบเผามาก ไร้คุณภาพ... //หนูขอโทษ... T-T

อันที่จะเอามาลงวันนี้คือ เรื่องที่ 2 ค่ะ

จริงๆ อันที่ 2 ก็ยังมีจุดที่รู้สึกว่ายังพัฒนาได้อีก ยังทำได้ดีกว่านี้

แต่ก็ถือว่าฝึกมือไปเรื่อยๆแล้วกัน ; v ;

PLAY ▶︎Summer－久石譲♪

下鴨神社の御手洗祭＿https://plaza.rakuten.co.jp/asunokyo/diary/201507040000/

幵　ที่มาของเรื่อง　幵

ตอนแรกลังเลว่าจะเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ตัวเองดีไหม
แต่คิดว่าโอกาสได้เขียนงานอิสระ เหมือน Freehand Drawing แบบนี้
คงหาไม่ได้ในมหาลัยแล้ว บางทีอาจเป็นครั้งสุดท้าย(?)
เลยลองแต่งเรื่องเอง...เขียนแบบที่อยากเขียนไปดูค่ะ

ก่อนเขียนคิดว่า...
รอบนี้อยากให้เรื่องออกมาแนวซอฟท์ๆ อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่น ฟีลกู้ด อมยิ้มกับตัวเอง
ตัวเรื่องดำเนินไปอย่างช้าๆ เนิบๆ
เหมือนช่วงฤดูร้อนที่ไม่อยากทำอะไรเลย นอกจากนั่งกินไอติมอยู่เฉยๆ55

มีรายละเอียดให้พอเห็นภาพคร่าวๆ
อยากให้ฟีลภาพเบลอๆเหมือนอยู่ในความฝันหน้าร้อนหน่อยๆ

เน้นเสียง อยากลองเขียนเรื่องที่อ่านแล้วได้ยินเสียง
ส่วนตัวชอบเสียงที่มักจะได้ยินช่วงหน้าร้อน(ญป)
เสียงกระดิ่ง รองเท้าเกี๊ยะกระทบกับแผ่นหิน
เสียงจักจั่นร้อง เสียงพลุที่ยิงจากที่ไกลๆ เสียงน้ำเย็นๆไหล
ทั้งหมดนี้ฟังแล้วสบายใจจัง

ตอนจบคิดว่าถ้ามีอะไรที่ทำให้คนอ่านยิ้มได้ พอเป็นพิธีก็น่าจะดี

ตัวละครร่างภาพไว้ประมาณนี้ค่ะ...

ตัวละครหลัก คิดไว้ว่าอยากให้เป็น 平凡なOL (Office Lady)
แบบที่พบเห็นอยู่ทั่วๆไป เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่มีจุดเด่นอะไรเลย
ตรงนี้ตั้งใจว่าจะไม่บรรยายรูปร่างลักษณะเลย
แค่พอให้รู้ว่าเป็นคนทำงานที่กำลังกลับจากที่ทำงาน
ตอนเขียนคิดว่า ถ้าไม่บรรยายลักษณะตัวละครอย่างเฉพาะเจาะจงมาก
ผู้อ่านน่าจะนำภาพของตัวละครของเรามาทับซ้อนกับชีวิตตัวเอง
ทำให้เกิด 共感 ได้มากกว่า
(ถึงจะเป็นนร.แต่ก็น่าจะมีประสบการณ์หอบร่างพังกลับบ้านคนเดียวเหมือนกัน55)

ส่วนตัวละครอีกตัวคิดไว้ว่า อยากให้เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ
อารมณ์ コロボックル (คนตัวเล็กในตำนานของเผ่าไอนุ)
พอมีตัวละครเด็กน้อยแล้วเรื่องน่าจะซอฟท์ลง
อันนี้เป็นความชอบส่วนตัวค่ะ5555

ส่วนเรื่องที่มาของพล็อตนั้น...

ーーーーーーーーーーーーー

舞台：京都市左京区

京都市営バス４系統【下鴨神社前】下車

สมัยเรียนอยู่ที่เกียวโตชอบนั่งรสบัสค่ะ
วันที่ต้องนั่งจากต้นสาย จะได้ครอบครองที่นั่งข้างหน้าต่าง (จุดชมวิวกลางคืนชั้นยอด)

ทางกลับหอพักจะผ่านศาลเจ้าชิโมะงะโมะ（下鴨神社・下鴨さん）ค่ะ
พอตกกลางคืน ถนนเส้นหน้าศาลเจ้าที่รถขับผ่านจะมืดมาก
เห็นแต่แสงไฟจ้าๆของเจ้าตู้ขายน้ำ（自販機）
เคยคิดว่าถ้าต้องเดินผ่านที่แบบนี้กลางคืนคนเดียวคงขนลุกเบาๆ 5555
ศาลเจ้าตอนกลางคืนอาจดูน่ากลัว(สำหรับบางคน)
แต่ก็เป็นสถานที่ๆให้ความรู้สึก 神秘的 ลึกลับชวนค้นหาเหมือนกัน

แต่อย่างไรก็ตาม...เรื่องที่２ก็ยังเป็น Plot โหล（ありふれたプロット）
ตรงนี้เซ็งกับตัวเองที่ยังไม่มีความคิดริเริ่ม（発想）ที่ดีพอ
คราวหน้า(ถ้ามีโอกาส)อยากลองแต่งอะไรที่เป็นตัวเองมากกว่านี้นะ :]

ーーーーーーーーーーーーー
ปัญหาที่พบ

表現・สำนวนภาษา
รอบนี้เพลย์เซฟ ไม่ได้ทดลองใช้สำนวนภาษาหรือคำศัพท์ยากๆเท่าไหร่
ส่วนมากจะงัดออกมาจากคลังเดิม ; v ;
ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะอยากให้งานออกมาอ่านง่ายหน่อย
เพื่อนๆน้องๆในห้องที่เป็นคนอ่านงานเราจะได้เข้าถึงได้เลย

เพราะใช้สำนวนธรรมดาทั่วไป
feedback ภาษาญปจากอ. มีจุดที่ต้องแก้ไขไม่เยอะเท่าไหร่ค่ะ แหะๆ
จะมี①ประโยคย่อหน้ารองสุดท้าย

「溜まった疲れが抜けたようだった。」
↓
「溜まった疲れが抜け出していくかのようだった。」

ใช้สำนวน「〜ていく」แล้วมันจะเห็นภาพมากกว่าว่า
"ความเหนื่อยที่สะสมมันหลุดออกไปจากร่าง5555"

กับอีกจุดคือ ②"ฉากคนเดินลุยน้ำในบ่อ"
「池の水に腰近くまで浸かりながら（後略）」
↓
「足を池に腰近くまで浸しながら（後略）」
คำว่า「浸かる」และ「浸す」
ทั้งสองคำแปลว่า "จุ่ม" "แช่(อยู่ในน้ำ)"
ตอนแรกใช้「浸かる」ไปค่ะ
อ.บอกว่าในกรณีของเรื่องที่เราแต่ง มันเป็นลักษณะที่ตัวละครมองตัวละครตัวอื่น
ใช้「浸かる」ไม่ผิด
แต่ใช้คำว่า「浸す」จะเห็นภาพชัดกว่า
ตอนแรกเดาว่าอาจจะต่างกันที่ระดับความสูงของน้ำด้วยรึเปล่า
แต่อ.บอกว่าระดับน้ำไม่เกี่ยว เป็นเรื่อง feeling มากกว่าค่ะ55

ครั้งหน้าคิดว่าจะลองใช้สำนวน คำศัพท์ใหม่ๆมากกว่านี้
กล้าลองผิดมากขึ้นจะได้เรียนรู้มากขึ้นค่ะ

内容（構成・ネタ）・เนื้อหาและโครงเรื่อง
ส่วนเนื้อหา
ยังไม่ค่อยดีตรงที่ไม่มีจุด Climax
เพราะว่าเป็นคนชอบเรื่องแนวไปเรื่อยๆมากกว่า
ตรงนี้มีข้อเสียคือคนอ่านอาจจะเบื่อเสียก่อน รอบหน้าจะลองปรับตรงนี้ดูใหม่ค่ะ

สำหรับส่วนเนื้อเรื่อง เราได้รับ Feedback จากเพื่อน/น้องๆในห้องประมาณนี้
ส่วนที่ดี ①การบรรยายเมืองตรงย่อหน้าที่สามเห็นภาพดี
②มีภาษาถิ่นคันไซ
③การบรรยายเสียง
④การบรรยายภาพมิทาราชิดังโงะ

ส่วนท่ีปรับปรุงได้อีก
①จุดที่เป็นป้ายรถเมล์หน้าศาลเจ้านึกภาพตามยาก
②ไม่เห็นภาพตัวละครใส่หูฟังในตอนต้น
ตรงนี้ลองเอาไปแก้ไขใหม่ดู โดยใส่บทบรรยายภาพเพิ่มนิดหน่อย
แต่ไม่ได้ขีดเส้นใต้ไว้...
ลืมบอกไป... อันข้างบนนี่จะเป็นฉบับแก้ไขแล้วนะคะ

น่าเสียดายที่รอบนี้ Feedback เกี่ยวกับเนื้อหาน้อยไปนิดนึง
เลยไม่ค่อยรู้ว่าคนอ่านคิดยังไงกับงานเราค่ะ เศร้าจัง...55

อุปสรรค/ปัญหาอื่นๆ
ตามหัวบล็อก 人生初の空想作文
ผู้เขียนไม่เคยแต่งเรื่องเองมาก่อนค่ะ ยากกว่าที่คิดเยอะเลย55555

www.newsdigest.fr/newsde/column/.../4812-32.html

ปกติวาดภาพเป็นงานอดิเรก แต่ไม่เคยเขียนเป็นเรื่องค่ะ
เวลาวาดภาพ เราจะมีภาพในหัวก่อนที่จะลงมือเขียนมันลงบนกระดาษ
กรณีของผู้เขียน ภาพในหัวจะเป็น "ฉาก" หรือ "ภาพนิ่ง" เสมอค่ะ T＿T
ไม่ใช่ "ภาพเคลื่อนไหว" ที่ตัวละครเดินไปมา

ตอนที่เขียนเรื่องนี้ก็เป็นปัญหาอยู่ไม่น้อยเลยค่ะ
เราจะวาดภาพในหัวเป็นฉากๆก่อน
ฉากนี้ผู้หญิงจะนั่งลงตรงนี้ ฉากหลังเป็นสีนี้ บรรยากาศแบบนี้ แสงเงาลงตรงนี้
อยากเอาฉากโน้นฉากนี้ไปใส่ในเรื่อง
แต่ไม่รู้จะปะติดปะแต่ละฉากให้เป็นเรื่องที่อ่านแล้ว Smooth ยังไง
ส่วนที่เป็นเรื่องราว（ストーリー性）เลยอาจดูไม่ค่อยมีอะไร
เหมือนเอาภาพมาเรียงต่อกันมากกว่าจะเป็นภาพเคลื่อนไหว
น่าจะเหมาะเอามาทำนิทานกระดาษ（紙芝居）มากกว่า(มั้ง)5555

อีกเรื่องที่เป็นปัญหาคือ
ภาพที่คิดติดอยู่ในหัวเยอะ เขียนบรรยายภาพในหัวออกมาได้ไม่ทั้งหมดค่ะ
ปัญหาข้อจำกัดทางภาษา และความสามารถในการถ่ายทอดของตัวเราเอง
คงทำอะไรไม่ได้ นอกจากฝึกฝน และฝึกฝนค่ะ

〜〜〜〜〜〜〜〜〜〜〜〜〜〜